بسم الله
در دین عزیز و الهی اسلام آمده است لا حَرَجَ عَلی النِساءَ، بر زنان حرج و سختی نیست. می خواهم بدانم کدام لاحَرَجَ؟ کدام نِساء؟ در این دوره زمانه که با این همه حرج و سختی پدرمان در آمد. اصلا نفهمیدیم این لاحرج علی النساء یعنی چه. اصلا نفهمیدیم نساء یعنی چه. اگر فهمیده بودیم روزگارمان به ز امروزمان بود.
به این می اندیشم. می گویند حضرت امام خمینی رحمة الله علیه هنگام نماز شب خواندنش اشک می ریخت و دعا می کرد که خدایا مرا با حاج عیسی محشور کن. حاج عیسی همان پیرمرد خوشرویی که در بیت حضرت امام رحمة الله علیه خدمت می کرد. امام خمینی رحمة الله علیه که تعارف نداشت. با آن عظمت وقتی اشک می ریزد و دعایی می کند یعنی خبری است. حاج عیسی که بود که امام می خواست با او محشور شود. حاج آقای پناهیان می گفت این نشان می دهد که هر کس در هر موقعیتی که هست اگر کارش را درست انجام بدهد نزد خدا جایگاه بالایی دارد.
خب، نساء هم موقعیتی دارد. رجال هم موقعیتی دارد. هر کس باید در جایگاه خودش کار مربوط به خودش را انجام دهد. هر کس وظیفه ای دارد، تکلیفی دارد.نتیجه اینکه: یا ایتها النساء، اولا به خودتان سختی بیخودی ندهید. اگر به کله مان فرو رفت که رفت. اگر نرفت عواقبش پای خودمان است. دوما یا ایها الرجال، َالمَرأةُ رِیحانَةٌ و لَیسَت بِقَهرَمانَة. پس حرجی بر او وارد نکنید. بر زنان محارمتان سختی ندهید. سوما لا حرج علی النساء. یعنی چه؟ کدام حرج منظور است؟ اصلا قابل هضم نیست. این زندگی که همه اش حرج است. و حسبنا الله و نعم الوکیل، نعم المولی و نعم النصیر.
پی نوشت:
گاهی وقت ها پیمانه ی دل سر می رود.
